Culturele woensdag 29 september 2010

Het is de 4e culturelewoensdag van het eerste jaar.

Dit maal zijn we naar het Kröller-Müller museum geweest op de Hogeveluwen.
Mijn dag begon vroeg, door een foutje van mijzelf stond ik al om half negen op Utrecht centraal in plaats van half tien. Toen ik eenmaal door had dat ik wat aan de vroege kant was besloot ik maar even door Utrecht te lopen en wat plaatjes te schieten voor een vakoriëntatie opdracht. Na mijn korte wandeling rond het jaarbeursterrein stapte ik op de trein naar Ede. In de trein kwam ik heel wat klasgenoten tegen dus reisde we als groep verder. Ongeveer rond half elf waren we bij de ingang van het Hogeveluwe park.

In het park stapte iedereen op de witte fiets en fietste rustig naar het museum. Ook vandaag hebben we weer mazzel gehad met het weer. Het was echt de ideale dag om lekker over de hei te fietsen.

Bij aankomst in het museum zijn gelijk doorgelopen naar het Rietveldplantsoen waar als groep moesten verzamelen. Het Rietveldplantsoen was op het eerste gezicht niet zo bijzonder totdat ik er op gewezen werd hoe alle lijnen met elkaar in verhouding staan. Bijvoorbeeld grondplaten die parallel aan de daken lopen en steunbalken die precies in het midden van de ruimte staan.

Na dat we het plantsoen achterlieten liepen we verder het park in. Het park was behoorlijk groot en het stond echt helemaal vol met allerlei sculpturen, bouwwerken en stellages. Hier wat plaatjes van deze objecten.

Een geweldige toren

Persoonlijk was ik erg gecharmeerd door de verboden vrucht van het park. De grote trap die wel tot in de oneindigheid leek te lopen. Jammer genoeg was de trap afgesloten en mochten we er niet op.

Op een gegeven moment kregen we een tweede opdracht. We moesten in de natuur een spoor achterlaten  

in de natuur waarbij we alleen maar gebruik mochten maken van alles wat we in de natuur aantroffen.

Mijn eerste ideeen waren leken mij toch een beetje te lomp dus wilde ik takken tussen bomen hangen. Maar mijn takken werden gestoten voor een takken lijn. Uiteindelijk werd dit mijn spoor vooral gericht op hoe ik iets anders achter kon laten dan hoe ik het aantrof (slopen)

Ik heb het museum nog bezocht en ik heb veel gezien. Er was veel abstract werk te zien van Piet Mondriaan. Ook was van Gogh veel te bewonderen in de collectie. Het viel me wel op dat de meeste werken uit  1850-heden waren. Ik heb jammer genoeg geen foto's omdat ik tactisch gevolgd werd door de wakende ogen van het museum.

Culturele woensdag 27 april 2011

Land Art in de Flevoland 

Net iets voor hal tien vertrokken we met een grote groep uit Utrecht in de richting van Flevoland. het was net een ouderwets schoolreisje, met de hele klas in de bus.  

De eerste stop was de Groene Kathedraal van Marinus Boezem.

Er bestaan twee versies van de kathedraal naast elkaar in het bos bij Stichtsekant. Een van de twee is een open ruimte net zo groot als de kathedraal is Reims, ook een versie waar alle pilaren in de kathedraal Italiaanse populieren zijn. De laatste versie werkt het best. Het is heel erg moeilijk om een open plek in het bos goed te kunnen zien waar het bos begint en waar de open plek eindig. Zonder een ijzerstek contrast vallen veel negatieve vormen in het niets. 

De volgende halte was " Sealevel "  van Richard Serra. Het idee achter dit werk is dat Zeewolde onder het niveau van het omliggende IJsselmeer ligt. De muur die hij tegen de heuvel op heeft laten lopen is gelijk aan het waterspiegel. Hier wil Serra de bewoners er steeds maar weer op bewust maken dat ze op de zeebodem leven.

Vervolgens stapte we weer op en vertrokken in de richting van de Aardzee van Piet Slegers. Ook meneer Slegers vond het thema van de polder geschiedenis erg mooi. Dit golvende landschap is een herinnering aan hoe de golven op de Zuiderzee er ooit uit hebben moeten zien. Het is natuurlijk wel een uniek landschap, zo plat en zo recht, dan wel weer ironisch om te zien dat de "natuurlijke vormen van de aardzee ook van de tekentafel zijn gekomen.

 

We reden vervolgens door naar het observatorium van Robbert Morris. Het observatorium is een plek waar het begin van de winter en de zomer een speciaal schaduwspel opleveren. Ook de kortste nacht van het jaar word hier gevierd. De plek is uitermate geschikt om een goede rave te houden. De legen flesjes lachgas kunnen daar aan getuigen.

We stapte weer in de bus en gingen verder naar  Exposure van Antony Gormly. Dit project was als laatste opgeleverd en was ook de kers op de taart van deze CW. Het beeld is immens groot en is zeer overweldigend. Ik vond het erg gaaf om dit beeld in het echt te mogen zien, voor mijn reverentie boek ben ik uiteindelijk ook bij Gormly terecht gekomen. Fascinerend.       

De Reis nam ons ook nog langs een natuur beleving centrum genaamd de Oostvaarders en de Polderland garden of love and fire van Daniel Libeskind.  

        

Culturele woensdag 20 april 2011

Vandaag is het een speciale CW, geen musea of stedentrip voor ons deze keer. Vandaag gaat het roer om het word zware lichamelijke arbeid. Het word zweten en ploeteren want we gaan bouwen schaal 1:1 bij bouwbedrijf : van Schaik in Breukelen. We moesten rond half 10 uur in Breukelen zijn, op het terrein van het bedrijf. Eenmaal daar kregen we gratis koffie en moesten we nog een kwartiertje wachten op de rest van de groep. We kregen de opdracht een folly te bouwen met de materialen die op het terrein aanwezig waren. Alles wat in een container lag mochten we gebruiken naar eigen inzicht en de rest (houten balken) mochten we gebruiken, mits we ze weer in de zelfde staat terug zouden geven.

Samen met Tom, Mike Floris en Stefan waren we een team een bouw team. Ook is een folly een ruimte of een tuinhuisje zonder functie vonden we het moeilijk het daar bij te houden. Met als naam "de bunker" werd het al snel een echte bunker. Uiteindelijk waren we ons niet echt meer bezig aan het houden met vormgeven maar lieten we als het waren het kind los en maakte we een grote hut. Zo heb ik het eigenlijk ervaren, en wat voor een hut werd het! Aan het einde van de dag (rond drie uur) was folly voorzien van een voordeur, een split-level verdieping, en een waar dak terras. Wij konden als groepje werkelijk in en op ons bouwwerk zitten. Uiteindelijk kreeg ons ontwerp nog een derde plek. Dit waarschijnlijk door de jongensachtige charme van de hut/folly.

We hebben ons in ieder geval kostelijk vermaakt.

       

Culturele woensdag 13 april 2011

 Dit maal geen uitgestippelde route of een een strakke planning. Vandaag was het een woensdag waar we alles zelf maar moesten uitzoeken. Zowel Rob als Annet hadden vandaag blijkbaar andere plannen, dus werd van ons verwacht dat we op een eigen initiatief op bezoek gingen bij het Rietveld-Schreuderhuis, de tentoonstelling van de CU Utrecht en het centraal museum Utrecht.

Het Rietveld-Schreuderhuis ging helaas niet door omdat we daar een reservering voor moesten maken.
We zijn echter wel in het centraal museum en bij de CU geweest dat was op zich wel interessant genoeg voor een goede culturele woensdag.


Als eerste ben ik naar het centraal museum geweest, het was naast het bekijken van het werk van Robbie Cornelissen ook  de bedoeling op het museum zelf te letten. Het museum had hele interessante ruimtes en aparte stukjes. De voor deur ging bijvoorbeeld in twee tegenovergestelde richtingen open. Ook was de entree erg mooi, door een hoger plafon wat meer in de verte leek de kamer bij de balie extra groot. Ook leuk was dat balie  meubel aan de kant van de trap gevormd leek te worden door een soort van krachtveld van de trap. Als of er een hierachie heerst onder de meubels in de entree van het museum.  De Tekeningen van Cornelissen zijn zeer indrukwekkend en geven een inspirerend beeld van futurisme. Zijn werk deed mij erg denken aan het werk van de Zwitserse illustrator Giger, die vooral erg bekend werd met de concept art van de film Alien.

Cornelissen 

H.R Giger

Vervolgens ben ik door gegaan naar de CU utrecht. Het was zeer interessant om de toekomst visie voor Hoog Catherijne te zien. Naast het nieuwe station zal er ook een nieuw muziekcentrum verrijzen op het vredenburg plein. Het stationsgebied zal dus in het grote 2030 masterplan klaar worden gestoomd voor de toekomst. ik ben zelf echt razend benieuwd naar hoe het gaat worden. de plannen zij  in ieder geval grandioos.

2030

          

Culturele woensdag 6 april 2011

In verband met de het overkoepelende onderwerp van dit blok (schaal) zijn we vandaag afgereisd naar Tilburg. De grootste trekker van deze dag was een expositie van Robert Therrien in De Pond.
 Met zijn verrassende sculpturen van alledaagse voorwerpen op een veel grotere schaal laat hij je heel letterlijk met andere ogen naar een klapstoeltje of een stapel borden kijken.
Het lijkt haast wel een flashback van je eerste stapjes als je naast een van deze stoelen staat.


Robert Therrien.

Naast de reusachtige stoelen en borden waren er nog vele andere interessante werken te zien in De Pond, deze heb ik echter niet op de foto gezet. De pigmentvlek (holle ruimte) van Anish Kapoor vond ik indrukwekkend om in het echt te zien. Ik had niet verwacht dat het effect zo absurd goed zou werken.

Voordat we bij De Pond waren aangekomen hebben we eerst nog een een flinke wandeling door Tilburg gemaakt waarbij met name door Rob zijn aanwezigheid voornamelijk parken en pleintjes hebben bezocht.
Ik heb goed het verschil kunnen zien tussen een goed ontwerp en een slecht idee.

Het Tilvoli vond ik erg sterk, het Kromhoutpark was ook een mooie plek jammer alleen dat de bamboe nog niet hoog genoeg was om het volle effect te kunnen ervaren. De binnenplaats van kunst academie was ook overweldigend en vooral de overgang van de van de entree naar de binnenplaats was erg goed.

 

De loop brug in het Kromhoutpark was een ware attractie. Hier een Boven aanzicht van het Tivoli park.

Culturele woensdag 30 maart 2011

Het is weer begonnen, het is weer een nieuw blok dus ook weer een nieuwe reeks culturele woensdagen.
We gaan ons dit blok vooral bezig houden met de schaal van ruimtes en volumes.  Zoals Rob vandaag al zei: "We hebben appart vak als urban en intrieur ontwerpers, we zijn designers maar wat wij maken is nooit het uiteindelijke product". Terwijl we de hele tijd bezig zijn met ontwerpen werken we altijd op schaal, zijn het maquiettes of tekeningen die we maken aijn altijd op een abstract formaat. Een goed gevoel van schaal hebben de meeste mensen dus ook niet.

We kregen vandaag een dus de opdracht om een van onze ontwerpen in een ruimte uit te zetten met de schaal 1:1. Dus als ontwerp kozen we als groepje voor mijn plein dat ik voor VO heb gemaakt in het vorige blok. Het plein dat ook al in maqette vorm heb is schaal 1:100 en dat is ook al een flink ding.

Ik had zef wel een aardig gevoel van hoe groot ik mijn plein had gemaakt. Maar toen ik het samen met Mike Tom en Bruno het aan het uitzetten was op het jaarbeursplein drong het pas tot me door hoe verschrikkelijk groot mijn het plein wel niet was.

Van te voren had ik nog een bakje stoepkrijt gekocht met 12 flinke krijtjes. Twaalf krijtjes was wel genoeg dacht ik zo maar na een uurtje krijten was het allemaal op.

Mike en Tom staan op de hoeken van het plein.

van dichtbij was het goed zichtbaar

Jammer genoeg zijn de lijnen niet zo goed zichtbaar vanaf deze afstand maar het is ons in ieder geval  duidelijk geworden. Als je iets op schaal 1:100 maakt is het al snel veel en veel groter dan je verwacht,  uitgezet op een parkeerplaats zie je vaak pas hoe verschrikkelijk groot je ontwerp is. We hebben alleen de verzonken voetbal plaats uitgetekend omdat ons krijt er heel snel doorheen ging.
We hebben de opdracht goed begrepen.

Culturele woensdag blok 3, de conclusie

Afgelopen twee maanden hebben we de culturele woensdag bezig gehouden met licht. Het leek me in het begin wel een interessant onderwerp zeker omdat ik er nog niets over wist. Natuurlijk wist ik wel wat licht was, maar van wat er allemaal mogelijk mee is had ik geen flauw benul.

Met licht kan je een bestaande ruimte een hele andere sfeer geven. In een interieur heb je natuurlijk heel erg veel te maken met de lichtval en je moet er dan ook goed over nadenken hoe je daar mee omgaat. Elke kleur en elk materiaal heeft andere eigenschappen. Sommige soorten verf en lak geven bijvoorbeeld veel spiegeling en kunnen bijvoorbeeld een plafon verlichten als de zon er op valt.

Vaak komt de textuur van een object veel beter uit met strijklicht dan met vol licht. Het was leuk om te zien hoe de mensen van de bezoek opdracht zich eigenlijk geen rekening hielden met de lichtval in hun huis.

Licht en architectuur gaan dus hand in hand. Het gebruik van verschillende kleuren in belichting buitenshuis varieert meestal niet zo veel. Het meest voorkomend zijn de standaard spots zonder kleuren. wat een ruimte vaak sfeerloos en saai maakt. De licht route heeft wat dat betreft wel mijn ogen geopend. Het was heel mooi om s'avonds gebouwen van een andere kant te laten zien.

Kortom: licht en kleur kunnen elke vorm maken tot iets speciaals of afbreken tot er niets meer van over is.