Culturele woensdag 22 september 2010

Het is al weer de derde CW van het eerste jaar. Dit maal zijn we op excursie geweest naar rotterdam waar we veel verschillende dingen hebben ondernomen. Na de aankomst op het station zijn we gelijk gaan wandelen langs de westersingel in de richting van het Boijmans van Beuningen museum.

Boijmans van Beuningen was een intressant museum dat veel verschillende takken van in zijn collectie had.
Er waren verschillende stellages te vinden maar ook schilderijen van een breed scala aan disciplines.
Van Gohg tot Vermeer en van Piccaso tot Dali, het was er allemaal te zien.

Zo heb ik mijn jas nog nooit opgehangen.

Na het museumbezoek vervolgde onze route naar de Willemskade. Op de Willemskade namen we het pondje naar de onderzeebootloodswaar we nog een tentoonstelling bezochten. Het atelier van Lieshout was een bijzondere tentoonstelling die eigenlijk alles aankaartte wat er niet klopt aan de westersesamenleving.
Vooral de verdeling van het voedsel was een speerpunt van de tentoonstelling.
Samengevat: kritiek op onze westerse gewoontes met een hoog Josef Mengele gehalte.

Nadat we de onderzeebootloods hadden bezocht namen we het pondje weer terug naar de Willemskade.
Vanaf dat punt ben ik met een groepje medestudenten de stad in gegaan. Het groepje waar ik me in bevond voelde er jammergenoeg niet zo veel voor om nog naar scraps te gaan. Ik zag het zelf ook niet zo zitten om in mijn eentje daar alsnog heen te gaan dus is het er niet meer van gekomen.

Het was weer een intensieve dag met veel nieuwe impulsen en indrukken. Het was voor mij al heel gaaf om in Rotterdam te zijn aangezien ik daar nog nooit was geweest. 

Culturele woensdag 15 september 2010

Dit is de tweede culturele woensdag hier op school en ook vandaag hebben we weer een interesant onderwerp gekregen. Het was vandaag de bedoeling dat we een kinetischelijn door het hele bkv-gebouw gingen maken. Iedere student kreeg een stuk gang, trap of buitenruimte van gemiddeld 5 meter toe gewezen.
De grootte verschilde behoorlijk per persoon. Buiten namen sommige constructies wel 10 of 15 meter in beslag en binnen (zoals mijn stukje dat hoogstens 3 meter besloeg) was dat vaak minder.

Mijn plek in de kinetischeketting was tamelijk aan het begin. De kettingreactie begon in de centrale hal voor de ingang en ging gelijk omhoog naar de tweede verdieping via het hoofdtrappenhuis. Mijn plek was op de eerste etage in het trappenhuis.

De opzet van mijn mijn lijn was eigenlijk behoorlijk simpel. De dag daarvoor had ik het idee
om iets te gaan doen met de ventilator die ik op mijn kamer heb staan. Eerst dacht ik er aan om iets te gaan doen met een autootje waar ik een zeil op zou gaan maken of een carrousel in beweging te zetten met zeiltjes.
Na een beetje te hebben gedacht over dat concept vond ik het eigenlijk toch een beetje saai.
In eens moest ik aan een "airdancer" denken, dat vond ik wel leuk. Dus pakte ik een rol tape plus vuilniszak en ging het proberen op de zolder. Na een poosje spelen vond ik het nog steeds een leuk idee dus nam ik attributen mee naar de CW.



Het was mijn bedoeling om op de trap het zelfde soort mannetje te gaan maken maar dat lukte niet zoals ik het gehoopt had. Blijkbaar overschatte ik de kracht van mijn ventilator behoorlijk. Een beetje teleurgesteld in mijn ventilator besloot ik er dan maar een arm van te gaan maken. Dit werkte prima, hij deed precies wat hij moest doen namelijk een paar dvds omgooien en de reactie voortzetten.

Ik vond het weer een geslaagde woensdag en ik heb zin om volgende week naar Rotterdam te gaan

matties 4 life



culturele woensdag, 8 sept 2010

Het is vandaag een speciale dag. De eerste "culturele woensdag" van mijn school carrière op de bkv zit er op. Vandaag was een leerzame dag, ik heb een nieuw groepje waar ik de komende 5 woensdagen mee zal doorbrengen. Mijn groepje bestaat uit nog twee andere studenten: Milan, een mede eerste jaars uit 1a als ik me niet vergis en Linde (of was het nou Linda) een 2e jaars.


Onze opdracht was: maak een barrière met als doel mensen te sturen.

Na een korte maar krachtige brainstorm sessie besloten we maar richting het locale wijkcentrumpje te lopen en materialen voor onze barrière in te slaan. Uiteindelijk kwamen we terug met 30 meter inpakfolie en 30 meter aluminiumfolie. De volgende stap was het uitzoeken van een geschikte locatie voor dit korte project. We waren door medestudenten al gewaarschuwd voor de technische dienst die niet al te blij met ons zou zijn i.v.m de brandveiligheid. Met deze gedachten in ons achterhoofd kwamen we uiteindelijk bij het trappenhuis aan de zuidkant van het gebouw. In het trappenhuis concentreerde we ons op de trappen tussen de eerste en tweede verdieping.
Ons eerste idee was om een aantal diagonale lijnen te spannen om de passanten er overheen of onderdoor te laten gaan. Het viel ons behoorlijk tegen dat de meeste liever om liepen dan er doorheen te lopen. Er werd ons op een gegeven moment zelfs gevraagd of je er überhaupt door mocht

zo intimiderend was het niet

Ons tweede idee maakte meer gebruik van de horizontale ruimte. om dit te berijken hebben we de trapleuning ingepakt met aluminiumfoli zodat men hem niet meer zou pakken. Wat we ook hebben gedaan was een pad over de trap creeren door een aantal treden af te plakken. Tenslotte hebben we de ruimte tussen de trappen gehalveerd door er inpakfolie met aluminiumfolie te hangen.
 

Het grappige met deze versie is dat het er voor mij veel moeilijker uitzag. Blijkbaar als je nergens overheen hoeft te stappen of onderdoor moet gaan vinden mensen het al snel goed. Horizontale ruimte is voor veel mensen blijkbaar minder belangrijk dan verticale ruimte.