Culturele woensdag 29 september 2010

Het is de 4e culturelewoensdag van het eerste jaar.

Dit maal zijn we naar het Kröller-Müller museum geweest op de Hogeveluwen.
Mijn dag begon vroeg, door een foutje van mijzelf stond ik al om half negen op Utrecht centraal in plaats van half tien. Toen ik eenmaal door had dat ik wat aan de vroege kant was besloot ik maar even door Utrecht te lopen en wat plaatjes te schieten voor een vakoriëntatie opdracht. Na mijn korte wandeling rond het jaarbeursterrein stapte ik op de trein naar Ede. In de trein kwam ik heel wat klasgenoten tegen dus reisde we als groep verder. Ongeveer rond half elf waren we bij de ingang van het Hogeveluwe park.

In het park stapte iedereen op de witte fiets en fietste rustig naar het museum. Ook vandaag hebben we weer mazzel gehad met het weer. Het was echt de ideale dag om lekker over de hei te fietsen.

Bij aankomst in het museum zijn gelijk doorgelopen naar het Rietveldplantsoen waar als groep moesten verzamelen. Het Rietveldplantsoen was op het eerste gezicht niet zo bijzonder totdat ik er op gewezen werd hoe alle lijnen met elkaar in verhouding staan. Bijvoorbeeld grondplaten die parallel aan de daken lopen en steunbalken die precies in het midden van de ruimte staan.

Na dat we het plantsoen achterlieten liepen we verder het park in. Het park was behoorlijk groot en het stond echt helemaal vol met allerlei sculpturen, bouwwerken en stellages. Hier wat plaatjes van deze objecten.

Een geweldige toren

Persoonlijk was ik erg gecharmeerd door de verboden vrucht van het park. De grote trap die wel tot in de oneindigheid leek te lopen. Jammer genoeg was de trap afgesloten en mochten we er niet op.

Op een gegeven moment kregen we een tweede opdracht. We moesten in de natuur een spoor achterlaten  

in de natuur waarbij we alleen maar gebruik mochten maken van alles wat we in de natuur aantroffen.

Mijn eerste ideeen waren leken mij toch een beetje te lomp dus wilde ik takken tussen bomen hangen. Maar mijn takken werden gestoten voor een takken lijn. Uiteindelijk werd dit mijn spoor vooral gericht op hoe ik iets anders achter kon laten dan hoe ik het aantrof (slopen)

Ik heb het museum nog bezocht en ik heb veel gezien. Er was veel abstract werk te zien van Piet Mondriaan. Ook was van Gogh veel te bewonderen in de collectie. Het viel me wel op dat de meeste werken uit  1850-heden waren. Ik heb jammer genoeg geen foto's omdat ik tactisch gevolgd werd door de wakende ogen van het museum.

Culturele woensdag 27 april 2011

Land Art in de Flevoland 

Net iets voor hal tien vertrokken we met een grote groep uit Utrecht in de richting van Flevoland. het was net een ouderwets schoolreisje, met de hele klas in de bus.  

De eerste stop was de Groene Kathedraal van Marinus Boezem.

Er bestaan twee versies van de kathedraal naast elkaar in het bos bij Stichtsekant. Een van de twee is een open ruimte net zo groot als de kathedraal is Reims, ook een versie waar alle pilaren in de kathedraal Italiaanse populieren zijn. De laatste versie werkt het best. Het is heel erg moeilijk om een open plek in het bos goed te kunnen zien waar het bos begint en waar de open plek eindig. Zonder een ijzerstek contrast vallen veel negatieve vormen in het niets. 

De volgende halte was " Sealevel "  van Richard Serra. Het idee achter dit werk is dat Zeewolde onder het niveau van het omliggende IJsselmeer ligt. De muur die hij tegen de heuvel op heeft laten lopen is gelijk aan het waterspiegel. Hier wil Serra de bewoners er steeds maar weer op bewust maken dat ze op de zeebodem leven.

Vervolgens stapte we weer op en vertrokken in de richting van de Aardzee van Piet Slegers. Ook meneer Slegers vond het thema van de polder geschiedenis erg mooi. Dit golvende landschap is een herinnering aan hoe de golven op de Zuiderzee er ooit uit hebben moeten zien. Het is natuurlijk wel een uniek landschap, zo plat en zo recht, dan wel weer ironisch om te zien dat de "natuurlijke vormen van de aardzee ook van de tekentafel zijn gekomen.

 

We reden vervolgens door naar het observatorium van Robbert Morris. Het observatorium is een plek waar het begin van de winter en de zomer een speciaal schaduwspel opleveren. Ook de kortste nacht van het jaar word hier gevierd. De plek is uitermate geschikt om een goede rave te houden. De legen flesjes lachgas kunnen daar aan getuigen.

We stapte weer in de bus en gingen verder naar  Exposure van Antony Gormly. Dit project was als laatste opgeleverd en was ook de kers op de taart van deze CW. Het beeld is immens groot en is zeer overweldigend. Ik vond het erg gaaf om dit beeld in het echt te mogen zien, voor mijn reverentie boek ben ik uiteindelijk ook bij Gormly terecht gekomen. Fascinerend.       

De Reis nam ons ook nog langs een natuur beleving centrum genaamd de Oostvaarders en de Polderland garden of love and fire van Daniel Libeskind.  

        

Culturele woensdag 20 april 2011

Vandaag is het een speciale CW, geen musea of stedentrip voor ons deze keer. Vandaag gaat het roer om het word zware lichamelijke arbeid. Het word zweten en ploeteren want we gaan bouwen schaal 1:1 bij bouwbedrijf : van Schaik in Breukelen. We moesten rond half 10 uur in Breukelen zijn, op het terrein van het bedrijf. Eenmaal daar kregen we gratis koffie en moesten we nog een kwartiertje wachten op de rest van de groep. We kregen de opdracht een folly te bouwen met de materialen die op het terrein aanwezig waren. Alles wat in een container lag mochten we gebruiken naar eigen inzicht en de rest (houten balken) mochten we gebruiken, mits we ze weer in de zelfde staat terug zouden geven.

Samen met Tom, Mike Floris en Stefan waren we een team een bouw team. Ook is een folly een ruimte of een tuinhuisje zonder functie vonden we het moeilijk het daar bij te houden. Met als naam "de bunker" werd het al snel een echte bunker. Uiteindelijk waren we ons niet echt meer bezig aan het houden met vormgeven maar lieten we als het waren het kind los en maakte we een grote hut. Zo heb ik het eigenlijk ervaren, en wat voor een hut werd het! Aan het einde van de dag (rond drie uur) was folly voorzien van een voordeur, een split-level verdieping, en een waar dak terras. Wij konden als groepje werkelijk in en op ons bouwwerk zitten. Uiteindelijk kreeg ons ontwerp nog een derde plek. Dit waarschijnlijk door de jongensachtige charme van de hut/folly.

We hebben ons in ieder geval kostelijk vermaakt.

       

Culturele woensdag 13 april 2011

 Dit maal geen uitgestippelde route of een een strakke planning. Vandaag was het een woensdag waar we alles zelf maar moesten uitzoeken. Zowel Rob als Annet hadden vandaag blijkbaar andere plannen, dus werd van ons verwacht dat we op een eigen initiatief op bezoek gingen bij het Rietveld-Schreuderhuis, de tentoonstelling van de CU Utrecht en het centraal museum Utrecht.

Het Rietveld-Schreuderhuis ging helaas niet door omdat we daar een reservering voor moesten maken.
We zijn echter wel in het centraal museum en bij de CU geweest dat was op zich wel interessant genoeg voor een goede culturele woensdag.


Als eerste ben ik naar het centraal museum geweest, het was naast het bekijken van het werk van Robbie Cornelissen ook  de bedoeling op het museum zelf te letten. Het museum had hele interessante ruimtes en aparte stukjes. De voor deur ging bijvoorbeeld in twee tegenovergestelde richtingen open. Ook was de entree erg mooi, door een hoger plafon wat meer in de verte leek de kamer bij de balie extra groot. Ook leuk was dat balie  meubel aan de kant van de trap gevormd leek te worden door een soort van krachtveld van de trap. Als of er een hierachie heerst onder de meubels in de entree van het museum.  De Tekeningen van Cornelissen zijn zeer indrukwekkend en geven een inspirerend beeld van futurisme. Zijn werk deed mij erg denken aan het werk van de Zwitserse illustrator Giger, die vooral erg bekend werd met de concept art van de film Alien.

Cornelissen 

H.R Giger

Vervolgens ben ik door gegaan naar de CU utrecht. Het was zeer interessant om de toekomst visie voor Hoog Catherijne te zien. Naast het nieuwe station zal er ook een nieuw muziekcentrum verrijzen op het vredenburg plein. Het stationsgebied zal dus in het grote 2030 masterplan klaar worden gestoomd voor de toekomst. ik ben zelf echt razend benieuwd naar hoe het gaat worden. de plannen zij  in ieder geval grandioos.

2030

          

Culturele woensdag 6 april 2011

In verband met de het overkoepelende onderwerp van dit blok (schaal) zijn we vandaag afgereisd naar Tilburg. De grootste trekker van deze dag was een expositie van Robert Therrien in De Pond.
 Met zijn verrassende sculpturen van alledaagse voorwerpen op een veel grotere schaal laat hij je heel letterlijk met andere ogen naar een klapstoeltje of een stapel borden kijken.
Het lijkt haast wel een flashback van je eerste stapjes als je naast een van deze stoelen staat.


Robert Therrien.

Naast de reusachtige stoelen en borden waren er nog vele andere interessante werken te zien in De Pond, deze heb ik echter niet op de foto gezet. De pigmentvlek (holle ruimte) van Anish Kapoor vond ik indrukwekkend om in het echt te zien. Ik had niet verwacht dat het effect zo absurd goed zou werken.

Voordat we bij De Pond waren aangekomen hebben we eerst nog een een flinke wandeling door Tilburg gemaakt waarbij met name door Rob zijn aanwezigheid voornamelijk parken en pleintjes hebben bezocht.
Ik heb goed het verschil kunnen zien tussen een goed ontwerp en een slecht idee.

Het Tilvoli vond ik erg sterk, het Kromhoutpark was ook een mooie plek jammer alleen dat de bamboe nog niet hoog genoeg was om het volle effect te kunnen ervaren. De binnenplaats van kunst academie was ook overweldigend en vooral de overgang van de van de entree naar de binnenplaats was erg goed.

 

De loop brug in het Kromhoutpark was een ware attractie. Hier een Boven aanzicht van het Tivoli park.

Culturele woensdag 30 maart 2011

Het is weer begonnen, het is weer een nieuw blok dus ook weer een nieuwe reeks culturele woensdagen.
We gaan ons dit blok vooral bezig houden met de schaal van ruimtes en volumes.  Zoals Rob vandaag al zei: "We hebben appart vak als urban en intrieur ontwerpers, we zijn designers maar wat wij maken is nooit het uiteindelijke product". Terwijl we de hele tijd bezig zijn met ontwerpen werken we altijd op schaal, zijn het maquiettes of tekeningen die we maken aijn altijd op een abstract formaat. Een goed gevoel van schaal hebben de meeste mensen dus ook niet.

We kregen vandaag een dus de opdracht om een van onze ontwerpen in een ruimte uit te zetten met de schaal 1:1. Dus als ontwerp kozen we als groepje voor mijn plein dat ik voor VO heb gemaakt in het vorige blok. Het plein dat ook al in maqette vorm heb is schaal 1:100 en dat is ook al een flink ding.

Ik had zef wel een aardig gevoel van hoe groot ik mijn plein had gemaakt. Maar toen ik het samen met Mike Tom en Bruno het aan het uitzetten was op het jaarbeursplein drong het pas tot me door hoe verschrikkelijk groot mijn het plein wel niet was.

Van te voren had ik nog een bakje stoepkrijt gekocht met 12 flinke krijtjes. Twaalf krijtjes was wel genoeg dacht ik zo maar na een uurtje krijten was het allemaal op.

Mike en Tom staan op de hoeken van het plein.

van dichtbij was het goed zichtbaar

Jammer genoeg zijn de lijnen niet zo goed zichtbaar vanaf deze afstand maar het is ons in ieder geval  duidelijk geworden. Als je iets op schaal 1:100 maakt is het al snel veel en veel groter dan je verwacht,  uitgezet op een parkeerplaats zie je vaak pas hoe verschrikkelijk groot je ontwerp is. We hebben alleen de verzonken voetbal plaats uitgetekend omdat ons krijt er heel snel doorheen ging.
We hebben de opdracht goed begrepen.

Culturele woensdag blok 3, de conclusie

Afgelopen twee maanden hebben we de culturele woensdag bezig gehouden met licht. Het leek me in het begin wel een interessant onderwerp zeker omdat ik er nog niets over wist. Natuurlijk wist ik wel wat licht was, maar van wat er allemaal mogelijk mee is had ik geen flauw benul.

Met licht kan je een bestaande ruimte een hele andere sfeer geven. In een interieur heb je natuurlijk heel erg veel te maken met de lichtval en je moet er dan ook goed over nadenken hoe je daar mee omgaat. Elke kleur en elk materiaal heeft andere eigenschappen. Sommige soorten verf en lak geven bijvoorbeeld veel spiegeling en kunnen bijvoorbeeld een plafon verlichten als de zon er op valt.

Vaak komt de textuur van een object veel beter uit met strijklicht dan met vol licht. Het was leuk om te zien hoe de mensen van de bezoek opdracht zich eigenlijk geen rekening hielden met de lichtval in hun huis.

Licht en architectuur gaan dus hand in hand. Het gebruik van verschillende kleuren in belichting buitenshuis varieert meestal niet zo veel. Het meest voorkomend zijn de standaard spots zonder kleuren. wat een ruimte vaak sfeerloos en saai maakt. De licht route heeft wat dat betreft wel mijn ogen geopend. Het was heel mooi om s'avonds gebouwen van een andere kant te laten zien.

Kortom: licht en kleur kunnen elke vorm maken tot iets speciaals of afbreken tot er niets meer van over is.

Culturele woensdag 2 Maart deel 2

Dit is het tweede deel van de culturele woensdag van twee Maart.

Eerder vandaag waren de presentaties van "Styled by jury". De presentaties waren rond een uur of drie afgelopen dus was het nu wachten op de schemering. Rond half zeven begon het donker genoeg te worden om aan de route te beginnen. Het plan was eerst om met een flinke groep te wandelen maar een voor een gingen de mensen ervandoor. Uiteindelijk bleef ik samen met Tom en Mike over, we besloten met z'n drien op stap te gaan.

Een klein half uurtje later stonden we op het Vredenburgplein naar de eerste instalatie kijken.
De Route was erg interresant, al waren somige werken iets minder dan ik had gehoopt.

Soms was het echt eventjes zoeken naar het kunstwerk, het was vaak gemakkelijk over het hoofd te zien.

De meesten waren zeer interresant. Mijn favorieten heb ik hier op mijn blog gezet en dat zijn: het tunneltje van de ganzenmarkt naar de oude gracht, het gemeenthuis en de stadhuisbrug.

 Op de neudeflat was een projectie te zien die was wel aardig maar ik had het graag wat groter gezien.

Als je de hele voorzijde van de flat zou kunnen gebruiken was het vele malen sterker geweest.

Culturele woensdag 2 Maart 2011

Het wordt vandaag weer een lange dag, het zijn feitenlijk twee culturele woensdagen in een. Eerst was het voorberijden op de presentatie van "styled by Jury" die om 2 uur s'middags zou beginnen. We hadden om 10 uur s'ochtens afgesproken zodat we nog wat wertk konden verzetten.

Om half elf was Bruno er dan eindelijk en konden we beginnen. Bruno en ik zouden samen  de functionaliteit onder handen nemen. Vorige week waren we al in de flat geweest dus hadden we al een idee wat er scheelde in het trappenhuis.

We hadden de plannen al klaar liggen voor de foto's die zouden gaan maken dus was het gericht plaatjes schieten, binnen paar minuten stonden we dan ook weer buiten.

Deze drie foto's zijn de ruimtes die we willen veranderen want dat is heel erg hard nodig.

Een van de dingen die ons heel erg op viel was dat je hier niet goed zou kunnen wonen als je gehandicapt bent en bijvoorbeeld in een rolstoel zou zitten. De lift is pas berijkbaar als je een halfe etage omhoog gaat.

De deur om binnen te komen heeft ook al een hoge drempel, dat zijn dus punten die moeten veranderen.

Dus dit is het resultaat, we hebben o zons niet uitgesloofd wat het uiterlijk betreft maar qua funtie is het er honderd procent op vooruit gegaan, het is nu meer een plek waar je mischien nog wel wat langer zou willen zijn.

Culturele woensdag 23 februari 2011

We hebben vandaag eigenlijk de "opdracht styled by jury" maar door het uitlopen van de presentaties zijn we er niet echt aan toe gekomen. Er was aan het einde van de reeks presentaties nog net genoeg tijd over om groepjes te maken en een gebouw te kiezen.

Ons lelijke gebouw is de Ina Boudier Bakker flat tegenover de school.

Genoeg te verbeteren dus

Culturele woensdag 16 februari 2011

Het is vandaag de CW waar ik me sinds het begin van dit blok al op verheug. We gaan weer eens op excursie, en dit maal zelfs naar het buitenland. Ik was voor vandaag nog nooit in Antwerpen geweest. Mijn eenige herinnering aan Antwerpen was dan ook met mijn ouders uren vast staan op de buitenring.

Na een treinreis van ongeveer twee en een half uur was ik er dan eindelijk. Ik kwam aan op spoor 22 helemaal onderaan het station. Het moment dat het ondergrondse deel in de grote haal over gaat was zeer overweldigend. Mijn eerste indruk was dus eigenlijk: "Wauw vet!" De toon was gezet.

Gelijk na de aankomst begonnen we aan de wandelroute. We liepen langs: l' entrée du Meir, stadsfeestzaal , Stadsschouwburg Antwerpen, Het toneelhuis en de Marnixplaats. Na deze wandeling kwamen we bij Museum voor schone kunsten Antwerpen. Daar was een heel interessante tentoonstelling over musea's van de 21ste eeuw.

Na een uurtje rondneuzen vertrokken we weer, dit maal in de richting van het museum voor de hedendaagse kunst. Daar viel veel te zien,  het waren meestal sculpturen geabstraheerd vanuit het dagelijkse leven. Ook was er een interessant kunstwerk dat als een puzzelstukje in de lessen RIO zou vallen.

Na  dit museum te hebben bezocht maakten we nog een wandeling richting het justitie palijs, een apart gebouw. Het was erg modern maar ik vond het niet mooi, het was misplaatst en van binnen leek het op een circustent.  Aan de andere kant was het uitzicht over de Amerikalei was wel weer mooi.

Het justitie palijs was het laatste punt van de route, van af dat punt ben ik nog wat pilsjes wezen proeven en naar huis gegaan.

Culturele woensdag 9 februari 2011

Onze opdracht voor deze week was een behoorlijk lastige.
Het was de bedoeling om bij wildvreemde mensen aan te bellen en foto's te maken van hun woonkamer.
Dit was nog te doen maar dan daarna nog vragen of we s'avonds terug konden komen ging er niet in bij de inwoners van Soest.

Ik moet wel toegeven dat ik ook zou raar zou kijken als er een silvere golf langs zou komen rijden met 3 jongens en een meisje die vragen of ze s'avonds foto's mogen maken van de huiskamer.
Ze wilden niet bijten, het leek natuurlijk ook verdacht veel op een babbeltruc.

Na een uurtje proberen de voet tussen de deur te krijgen besloten we het dan toch maar bij bekenden te proberen. Een half uurtje bellen waren we welkom bij een student, een modaal gezin en een rijk gezin.

Modaal





Rijk



Student





Dit zijn de foto's bij daglicht genomen, voor het effect hebben we de bij de studentenwooning de gordijnen dicht gedaan omdat het daglicht zo een heel aangename atmosfeer creerde. Het was al leuk om er eens op te letten wat verschillende soorten licht met een ruimte doen, laat staan hoe het met ons kunstlicht zal worden. Rond een uur of 7 kwamen we weer terug met al onze lampen en andere atributen.

 

 



Culturele woensdag 2 februari 2011

Een nieuw blok en nieuwe woensdag.

Het is nu ruim twee maanden sinds mijn vorige blogpost dus is het weer even inkomen.
Vandaag is het  CW seizoen weer begonnen en nu ook weer met een vers thema.
Komende acht weken gaan we ons verdieppen in kleuren.

Wat is een kleur?
Kort door de bocht zijn kleuren niets anders dan  elektromagnetische straling (licht) dat weerkaatst word door het object waar het op beland. De kleur die een willekeurig object heeft is ontstaan doordat alleen die frequentie van dat object word weerkaatst. De rest van het kleurenspectrum word geabsorbeerd.
Van zowel Wim als Willem hebben we uitleg gehad over licht en kleur.

Na de uitleg werden we in groepjes verdeeld en op pad gestuurd. Het groepje waar ik in zat kreeg de opdracht het naar een nieuwbouwwijk te gaan om daar een kleurenpalet op te stellen.
Als nieuwbouwwijk hebben wij gekozen voor Papendorp een kantorenpark langs de A2.

We hebben daar een aantal mooie kleuren kunnen vinden, door het weer kleuren een soort pastel kleuren.
Papendorp ligt naast Het water en licht op een klei bodem dus was het er bijzonder mistig in verhouding tot de rest van Utrecht. Eenmaal weer terug op de HKU gingen we opzoek naar een passend schilderij met soortgelijke kleuren. we kwamen uit op een impressionistische schildering van de Matterhoorn.

In vergelijking met de schilderij hebben we een collage gemaakt met alle verzamelde kleuren van Papendorp. De collage was een op paint by number geinspireerde replica van het schilderij.

De presentatie verliep niet zo soepel maar ach, better luck next time.