Culturele woensdag 29 september 2010

Het is de 4e culturelewoensdag van het eerste jaar.

Dit maal zijn we naar het Kröller-Müller museum geweest op de Hogeveluwen.
Mijn dag begon vroeg, door een foutje van mijzelf stond ik al om half negen op Utrecht centraal in plaats van half tien. Toen ik eenmaal door had dat ik wat aan de vroege kant was besloot ik maar even door Utrecht te lopen en wat plaatjes te schieten voor een vakoriëntatie opdracht. Na mijn korte wandeling rond het jaarbeursterrein stapte ik op de trein naar Ede. In de trein kwam ik heel wat klasgenoten tegen dus reisde we als groep verder. Ongeveer rond half elf waren we bij de ingang van het Hogeveluwe park.

In het park stapte iedereen op de witte fiets en fietste rustig naar het museum. Ook vandaag hebben we weer mazzel gehad met het weer. Het was echt de ideale dag om lekker over de hei te fietsen.

Bij aankomst in het museum zijn gelijk doorgelopen naar het Rietveldplantsoen waar als groep moesten verzamelen. Het Rietveldplantsoen was op het eerste gezicht niet zo bijzonder totdat ik er op gewezen werd hoe alle lijnen met elkaar in verhouding staan. Bijvoorbeeld grondplaten die parallel aan de daken lopen en steunbalken die precies in het midden van de ruimte staan.

Na dat we het plantsoen achterlieten liepen we verder het park in. Het park was behoorlijk groot en het stond echt helemaal vol met allerlei sculpturen, bouwwerken en stellages. Hier wat plaatjes van deze objecten.

Een geweldige toren

Persoonlijk was ik erg gecharmeerd door de verboden vrucht van het park. De grote trap die wel tot in de oneindigheid leek te lopen. Jammer genoeg was de trap afgesloten en mochten we er niet op.

Op een gegeven moment kregen we een tweede opdracht. We moesten in de natuur een spoor achterlaten  

in de natuur waarbij we alleen maar gebruik mochten maken van alles wat we in de natuur aantroffen.

Mijn eerste ideeen waren leken mij toch een beetje te lomp dus wilde ik takken tussen bomen hangen. Maar mijn takken werden gestoten voor een takken lijn. Uiteindelijk werd dit mijn spoor vooral gericht op hoe ik iets anders achter kon laten dan hoe ik het aantrof (slopen)

Ik heb het museum nog bezocht en ik heb veel gezien. Er was veel abstract werk te zien van Piet Mondriaan. Ook was van Gogh veel te bewonderen in de collectie. Het viel me wel op dat de meeste werken uit  1850-heden waren. Ik heb jammer genoeg geen foto's omdat ik tactisch gevolgd werd door de wakende ogen van het museum.

Culturele woensdag 27 april 2011

Land Art in de Flevoland 

Net iets voor hal tien vertrokken we met een grote groep uit Utrecht in de richting van Flevoland. het was net een ouderwets schoolreisje, met de hele klas in de bus.  

De eerste stop was de Groene Kathedraal van Marinus Boezem.

Er bestaan twee versies van de kathedraal naast elkaar in het bos bij Stichtsekant. Een van de twee is een open ruimte net zo groot als de kathedraal is Reims, ook een versie waar alle pilaren in de kathedraal Italiaanse populieren zijn. De laatste versie werkt het best. Het is heel erg moeilijk om een open plek in het bos goed te kunnen zien waar het bos begint en waar de open plek eindig. Zonder een ijzerstek contrast vallen veel negatieve vormen in het niets. 

De volgende halte was " Sealevel "  van Richard Serra. Het idee achter dit werk is dat Zeewolde onder het niveau van het omliggende IJsselmeer ligt. De muur die hij tegen de heuvel op heeft laten lopen is gelijk aan het waterspiegel. Hier wil Serra de bewoners er steeds maar weer op bewust maken dat ze op de zeebodem leven.

Vervolgens stapte we weer op en vertrokken in de richting van de Aardzee van Piet Slegers. Ook meneer Slegers vond het thema van de polder geschiedenis erg mooi. Dit golvende landschap is een herinnering aan hoe de golven op de Zuiderzee er ooit uit hebben moeten zien. Het is natuurlijk wel een uniek landschap, zo plat en zo recht, dan wel weer ironisch om te zien dat de "natuurlijke vormen van de aardzee ook van de tekentafel zijn gekomen.

 

We reden vervolgens door naar het observatorium van Robbert Morris. Het observatorium is een plek waar het begin van de winter en de zomer een speciaal schaduwspel opleveren. Ook de kortste nacht van het jaar word hier gevierd. De plek is uitermate geschikt om een goede rave te houden. De legen flesjes lachgas kunnen daar aan getuigen.

We stapte weer in de bus en gingen verder naar  Exposure van Antony Gormly. Dit project was als laatste opgeleverd en was ook de kers op de taart van deze CW. Het beeld is immens groot en is zeer overweldigend. Ik vond het erg gaaf om dit beeld in het echt te mogen zien, voor mijn reverentie boek ben ik uiteindelijk ook bij Gormly terecht gekomen. Fascinerend.       

De Reis nam ons ook nog langs een natuur beleving centrum genaamd de Oostvaarders en de Polderland garden of love and fire van Daniel Libeskind.  

        

Culturele woensdag 20 april 2011

Vandaag is het een speciale CW, geen musea of stedentrip voor ons deze keer. Vandaag gaat het roer om het word zware lichamelijke arbeid. Het word zweten en ploeteren want we gaan bouwen schaal 1:1 bij bouwbedrijf : van Schaik in Breukelen. We moesten rond half 10 uur in Breukelen zijn, op het terrein van het bedrijf. Eenmaal daar kregen we gratis koffie en moesten we nog een kwartiertje wachten op de rest van de groep. We kregen de opdracht een folly te bouwen met de materialen die op het terrein aanwezig waren. Alles wat in een container lag mochten we gebruiken naar eigen inzicht en de rest (houten balken) mochten we gebruiken, mits we ze weer in de zelfde staat terug zouden geven.

Samen met Tom, Mike Floris en Stefan waren we een team een bouw team. Ook is een folly een ruimte of een tuinhuisje zonder functie vonden we het moeilijk het daar bij te houden. Met als naam "de bunker" werd het al snel een echte bunker. Uiteindelijk waren we ons niet echt meer bezig aan het houden met vormgeven maar lieten we als het waren het kind los en maakte we een grote hut. Zo heb ik het eigenlijk ervaren, en wat voor een hut werd het! Aan het einde van de dag (rond drie uur) was folly voorzien van een voordeur, een split-level verdieping, en een waar dak terras. Wij konden als groepje werkelijk in en op ons bouwwerk zitten. Uiteindelijk kreeg ons ontwerp nog een derde plek. Dit waarschijnlijk door de jongensachtige charme van de hut/folly.

We hebben ons in ieder geval kostelijk vermaakt.