Dit is voor al onze fans in heel Nederland en daar buiten. Jullie hebben natuurlijk lang gewacht op de terugkeer van een boyband. Ja ja ik weet het ook dat "take that" weer bij elkaar is maar zeg nou eerlijk wie heb je liever boven je bed hangen, vijf veertigers of vier twintigers?
In iedergeval, onze korte documentairre die we samen met Mtv hebben gemaakt vertelt kort wie wij zijn en waar we voor staan. Wij zijn DUURZAAM en we willen dat jullie dat ook worden. Er zijn heel veel manieren waarop je duurzaam kan worden. Koop bijvoorbeeld een brood bakje van de Gentle pies,
met onze foto's en handtekeningen. Dan hoeft je moeder of vader niet steeds meer plastic zakjes te kopen.
We hebben ook Gentle pies dekens en beddengoed met een speciale folie laag dat je eigenlijk geen verwarming nodig hebt. Gewoon lichaamswarmte, zo doen we het al jaren.
Laat je ouders zonne panelen kopen, word vegetariër, neem de trein de bus of loop.
Als je nog niet om bent check dit filmpje dan nog maar een keer.
http://www.youtube.com/watch?v=DWMQhKP17Vs
"Live long en duurzaam" Jazon...
woensdag 8 december 2010
woensdag 24 november 2010
Culturele woensdag 24 november 2010
Vandaag was de laatste excursie in het thema "Duurzaamheid". Gezien het feit dat we vorige week al op bezoek waren bij een duurzame onderneming betreffende energiewinning en afvalverwerking. Dus hierdoor namen we deze keer de productie kant onder de loep. Om dit met ons vakgebied te koppelen betrof het de woningbouw en openbare ruimte. We hebben eerst een presentatie van een landschaparchitect had.
Hij vertelde ons over de belangen van een waterloop. En over het ingrijpende gevolg is van de verstedelijking is en wat er aan kan worden gedaan. Zo is het belangrijk dat er zorgvuldig met water word omgegaan. Hij besprak ideeën van watermanagement en recycling. Het waren vooral functionele aspecten van het omgaan met cultuur en natuur.
Na de lezing was er nog een kleine rondleiding door de verzameling. Het deed erg denken aan een museum voor energie en materiaal besparing. Ik neem aan dat dit meer een soort van educatief centrum is voor aannemers en architecten. Door middel van het TWIN systeem word na gegaan in hoeverre en gebouw in gebruik, onderhoud en bouw climaatneutraal is. 1000 punten was het maximaal te behalen en er is een gebouw in Nederland dat in de buurt komt van die score.
Naast materiaal besparing ging het ook over energiebesparing en warmte behoud. Hiervoor waren allerlei producten die het verbruik reduceren. Onze gids vertelde ons over de voordelen die deze producten bieden. Mijn telefoon was leeg dus heb ik jammer genoeg geen foto's kunnen nemen.
Als afsluiter was er nog een spreker die zich inzet voor groene daken. Het hebben van flora op je dak heeft vele voordelen. Aarde isoleert goed en het is gunstig voor het filteren van hemelwater. Ook is het gunstig voor de co2 kringloop en de lucht kwaliteit.
Al met al een memorabele dag met veel nieuwe impressies en stof om nog eens over na te denken.
Hij vertelde ons over de belangen van een waterloop. En over het ingrijpende gevolg is van de verstedelijking is en wat er aan kan worden gedaan. Zo is het belangrijk dat er zorgvuldig met water word omgegaan. Hij besprak ideeën van watermanagement en recycling. Het waren vooral functionele aspecten van het omgaan met cultuur en natuur.
Na de lezing was er nog een kleine rondleiding door de verzameling. Het deed erg denken aan een museum voor energie en materiaal besparing. Ik neem aan dat dit meer een soort van educatief centrum is voor aannemers en architecten. Door middel van het TWIN systeem word na gegaan in hoeverre en gebouw in gebruik, onderhoud en bouw climaatneutraal is. 1000 punten was het maximaal te behalen en er is een gebouw in Nederland dat in de buurt komt van die score.
Naast materiaal besparing ging het ook over energiebesparing en warmte behoud. Hiervoor waren allerlei producten die het verbruik reduceren. Onze gids vertelde ons over de voordelen die deze producten bieden. Mijn telefoon was leeg dus heb ik jammer genoeg geen foto's kunnen nemen.
Als afsluiter was er nog een spreker die zich inzet voor groene daken. Het hebben van flora op je dak heeft vele voordelen. Aarde isoleert goed en het is gunstig voor het filteren van hemelwater. Ook is het gunstig voor de co2 kringloop en de lucht kwaliteit.
Al met al een memorabele dag met veel nieuwe impressies en stof om nog eens over na te denken.
woensdag 17 november 2010
Culturele woensdag 17 november 2010
de rondleiding nam ons langs allerlei delen van het gebouw. De man die de rondleiding gaf had een
hoop te vertellen maar door achtergrondlawaai heb ik de helft niet begrepen.
Het was mooi om in de controle kamer aanwezig te zijn. Ze hebben daar een grote wand die vol zit met beeldschermen en een soort flow-chart van alle verschillende circuit binnen het pand. Op de schermen was te zien hoe het afval van de grote klauw in de kokers richting de oven beland.
Na de controlekamer te hebben gezien liepen we door naar de ketelruimte waar het afval werd verbrand. De muren waren 60 centimeter dik maar de hitte straalde er doorheen. De stoom die door deze hitte ontstaat word door een turbine geleid om stroom me op te wekken. Eenmaal door de turbine gaat de stoom door grote leidingen en fungeert als de stadsverwarming. Dit bedrijf levert stroom en warmte aan heel duiven en het industrieterrein.
Naast de on organische afval verwerkt AVR ook papier en biologisch afval. Al het groene afval word vermalen tot pulp om vervolgens hier in tien weken tijd compost van te maken.
Ze leveren naarst energie die ook kwalitatief goede tuinaarde af. Met al het papier en karton dat hier binnen komt in eerste instantie energie me opgewekt, maar veel papier ik met mineralen gebleekt of verstevigd.
Bij dit papier worden de mineralen herwonnen om bijvoorbeeld weer beton van te maken.
Na de rondleiding die ongeveer een uurtje duurde kregen we nog een presentatie van een gemeente ambtenaar die ons ging vertellen over de uitbreidingen van het Roelofshoeve terrein.
De focus van dit industrie terrein is veel duurzame en groene bedrijven bij elkaar te plaatsen die elkaar kunnen helpen met verschillende manieren van het afval verwerken. Om daar een knooppunt in de ecologische infrastructuur te maken.
Ook is er in de gemeente veel aandacht voor het optimaal benutten van de beschikbare ruimte.
Het was fascinerend om eens een kijkje binnen dit soort bedrijf te nemen. Het was erg mooi om zo veel buizen, cilinders en kleppen te zien. Het is alleen jammer dat ik de precieze werking niet begrijp, want ik neem aan dat het leuker is als je weet wat je ziet.
 |
| helm en bril verplicht |
Het onderwerp duurzaamheid bracht ons deze week weer een flink stuk het land in. Vandaag brachten we een bezoek aan AVR, een groot afvalverwerking bedrijf dat op een duurzame manier energie opwekt. Na een korte inleiding van de man die ons ontving (wiens functie ik ben vergeten) werden we opgedeeld in drie groepen en gingen we energiecentrale in.
de rondleiding nam ons langs allerlei delen van het gebouw. De man die de rondleiding gaf had een
hoop te vertellen maar door achtergrondlawaai heb ik de helft niet begrepen.
Het was mooi om in de controle kamer aanwezig te zijn. Ze hebben daar een grote wand die vol zit met beeldschermen en een soort flow-chart van alle verschillende circuit binnen het pand. Op de schermen was te zien hoe het afval van de grote klauw in de kokers richting de oven beland.
Naast de on organische afval verwerkt AVR ook papier en biologisch afval. Al het groene afval word vermalen tot pulp om vervolgens hier in tien weken tijd compost van te maken.
Ze leveren naarst energie die ook kwalitatief goede tuinaarde af. Met al het papier en karton dat hier binnen komt in eerste instantie energie me opgewekt, maar veel papier ik met mineralen gebleekt of verstevigd.
Bij dit papier worden de mineralen herwonnen om bijvoorbeeld weer beton van te maken.
Na de rondleiding die ongeveer een uurtje duurde kregen we nog een presentatie van een gemeente ambtenaar die ons ging vertellen over de uitbreidingen van het Roelofshoeve terrein.
De focus van dit industrie terrein is veel duurzame en groene bedrijven bij elkaar te plaatsen die elkaar kunnen helpen met verschillende manieren van het afval verwerken. Om daar een knooppunt in de ecologische infrastructuur te maken.
Ook is er in de gemeente veel aandacht voor het optimaal benutten van de beschikbare ruimte.
Het was fascinerend om eens een kijkje binnen dit soort bedrijf te nemen. Het was erg mooi om zo veel buizen, cilinders en kleppen te zien. Het is alleen jammer dat ik de precieze werking niet begrijp, want ik neem aan dat het leuker is als je weet wat je ziet.
woensdag 10 november 2010
Culturele woensdag 10 november 2010
Deze CW was heel anders vergeleken met andere woensdagen .
Het plan was om met z'n allen naar de vogelvlinderweg in de Leidsche Rijn te gaan om daar een rondleiding te krijgen in een lowbudget eco-neutraal gebouw. De rondleiding ging echter niet door. Dit was op een of andere manier niet tot me doorgedrongen dus stond ik daar om 10 uur s'ohtends. Gelukkig was ik daar niet alleen, Mike en Frans hadden het ook niet door gekregen.
Het plan was om met z'n allen naar de vogelvlinderweg in de Leidsche Rijn te gaan om daar een rondleiding te krijgen in een lowbudget eco-neutraal gebouw. De rondleiding ging echter niet door. Dit was op een of andere manier niet tot me doorgedrongen dus stond ik daar om 10 uur s'ohtends. Gelukkig was ik daar niet alleen, Mike en Frans hadden het ook niet door gekregen.
 |
| Maar ik heb hem wel met eigen ogen gezien. |
Het programma was veranderd naar dagje film kijken. Toen ik binnen kwam werd de BBC documentaire Earth ge draait. Gelukkig heb ik deze al meerdere malen gezien. Het is zeker een fascinerende film, het laat goed zien hoe de natuur in balans blijft door de seisoenswisselingen. De kringloop van het leven staat ook centraal en met namen hoe kwetsbaar het ecosysteem is.
Daarna volgde een documentaire over een Canadese fotograaf die een serie maakt over industriële landschappen. Het openings shot is een Chinese fabriekshal die werkelijk gigantisch is en waar ongeveer 8000 mensen in een grote ruimte werken. Het menselijk ingrijpen in het landschap staat hier centraal. Verder worden nog een kolemijn, een Chinese afvalsverwerkings stad en het schepen kerkhof in Banglades aangedaan.
De daarop volgende documentaire ging over het voedsel dat wij niet eten omdat het niet geschikt voor de markt is. lelijke groenten komen er bij ons niet door omdat ze niet worden verhandeld. Met een voedselprobleem dat 8 van de 10 mensen in de wereld aan gaat is dit toch een vreemde zaak.
Ook werd gesproken over het feit dat de mensen in grote steden niet weten waar het voedsel vandaan komt. We hebben een groepsopdracht gekregen om een filmpje over duurzaamheid te maken.
Maar meer daar over komende bogs.
woensdag 3 november 2010
Culturele woensdag 3 November 2010
Het is nu onderhand al weer een tijdje geleden dat we met de CW op excursie zijn geweest.
Afgelopen twee weken zijn we of vrij of (thuis) op de bkv gebleven. Vorige week hebben we kennis gemaakt met het nieuwe onderwerp, Duurzijnheid. In de trant van dit onderwerp zijn we vandaag naar
de ecokathedraal van Louis le Roy in Mildam geweest.
Daar voor zijn we echter naar het Museum Belvédère geweest. Omdat ik voor deze gelegenheid gecarpooled heb was ik er ruim een half uur van tevoren. Dus had ik nog even de tijd om een kopje koffie te drinken en naar het plafon te kijken.
Het was zeker de moeite waard om even naar boven te kijken. Het zag er erg zwaar een stevig uit maar het materiaal scheint heel licht te zijn. Ik hoorde mensen over 'gasbeton' praten.
In het museum waren een aantal Drentse en Friese kunstenaars te bewonderen. Het waren namen die ik zelf nog niet had gehoort of gezien. Het viel alleen wel op dat er veel werd na gedaan. Zo was er een Friese Mondriaan en een Rietvelt uit Friesland. Die beide het werk gewoon klakkeloos overnamen.
Ook was er nog een expositie van afgestudeerde aan kunstacademie van Groningen. De pas afgestudeerde kunstenaars maakten zeer diverse installaties, foto's een schilderijen.
Mijn favoriet van de collectie was een fotoserie van mensen met verschrikkelijke brandwonden of schurftterige infecties. Maar als je goed keek kon je zien dat het pantees waren. Erg geef om kleding te zien waar je lelijker van wordt in plaats van mooier.
Op een gegeven moment was iedereen wel aanwezig in of om het museum. We kregen een opdracht om de wandeling naar de ecokathedraal in groepjes van vier in stilte af te leggen en foto's te maken van de snelheid en de traagheid van de natuur.
Afgelopen twee weken zijn we of vrij of (thuis) op de bkv gebleven. Vorige week hebben we kennis gemaakt met het nieuwe onderwerp, Duurzijnheid. In de trant van dit onderwerp zijn we vandaag naar
de ecokathedraal van Louis le Roy in Mildam geweest.
Daar voor zijn we echter naar het Museum Belvédère geweest. Omdat ik voor deze gelegenheid gecarpooled heb was ik er ruim een half uur van tevoren. Dus had ik nog even de tijd om een kopje koffie te drinken en naar het plafon te kijken.
In het museum waren een aantal Drentse en Friese kunstenaars te bewonderen. Het waren namen die ik zelf nog niet had gehoort of gezien. Het viel alleen wel op dat er veel werd na gedaan. Zo was er een Friese Mondriaan en een Rietvelt uit Friesland. Die beide het werk gewoon klakkeloos overnamen.
Mijn favoriet van de collectie was een fotoserie van mensen met verschrikkelijke brandwonden of schurftterige infecties. Maar als je goed keek kon je zien dat het pantees waren. Erg geef om kleding te zien waar je lelijker van wordt in plaats van mooier.
Op een gegeven moment was iedereen wel aanwezig in of om het museum. We kregen een opdracht om de wandeling naar de ecokathedraal in groepjes van vier in stilte af te leggen en foto's te maken van de snelheid en de traagheid van de natuur.
Ik heb wel gedacht over het idee dat de snelheid een relatief begrip is. Flora kent geen snelheid, hoogstens de durage van groei.
 |
| Traag: Dode boomstronk ligt er nog steeds. |
 |
| Snel: in en paar weken is de hele vijver vol met blad. |
Na ongeveer een uur in het Oranjewoud te hebben gewandeld kwamen we dan eindelijk aan bij de eco-kathedraal van Louis le Roy. Vanaf de weg zag het er nog niet zo spectaculair uit maar meer als een alternatieve rotstuin. Toen ik echter door de tuin liep en me besefte dat het allemaal handwerk was kreeg het allemaal een grote meerwaarde. Meneer le Roy is al 35 jaar stenen aan het stapelen. Versleten openbare vloeren van pleintjes straten en stoepen krijgen een nieuw leven. Het is erg gaaf om te zien hoe snel de natuur menselijke ingrepen weer terug neemt. Littekens herstellen, de mens is zo weer vergeten en verwerkt.
 |
| Mancu pichu? |
Het was weer een vermoeiende woensdag met vooral veel reistijd. Maar het was als nog een geslaagde dag.
En voor ik het vergeet nog even een zelfportret.
 |
| o happy day! |
woensdag 27 oktober 2010
Culturele woensdag 27 October 2010
Het weer woensdag, de eerste woensdag van het nieuwe blok.
In tegenstelling met de vorige CW's hebben alle woensdagen in dit blok een overkoepelend thema.
Namelijk: duurzaamheid.
Vandaag begon weer normaal, we werden om half tien in de collegezaal verwacht en daar kregen we een introductie van het onderwerp duurzaamheid. Het is voor de verandering wel leuk dat we nu een thema voor de komende weken hebben.
Twee weken van tevoren kregen we te horen dat iedereen een week lang zijn eigen afval moest gaan verzamelen. Dus kwamen de meeste leerlingen met flinke porcie zooi aanzetten. De een had weer wat meer de ander had weer wat minder. Zelf had ik eigenlijk niet zo veel, dit kwam doordat ik perongeluk maar een van de twee tassen had meegenomen. Maar dit mocht de pret niet drukken.
Toen alles er op een gegeven moment lag moest iedereen zich tot groepjes van 5 mensen vormen en selectief gaan verzamelenen. Dit gepaard met aangename Dubstep op de achtergrond maakte alles compleet.
In tegenstelling met de vorige CW's hebben alle woensdagen in dit blok een overkoepelend thema.
Namelijk: duurzaamheid.
Vandaag begon weer normaal, we werden om half tien in de collegezaal verwacht en daar kregen we een introductie van het onderwerp duurzaamheid. Het is voor de verandering wel leuk dat we nu een thema voor de komende weken hebben.
Twee weken van tevoren kregen we te horen dat iedereen een week lang zijn eigen afval moest gaan verzamelen. Dus kwamen de meeste leerlingen met flinke porcie zooi aanzetten. De een had weer wat meer de ander had weer wat minder. Zelf had ik eigenlijk niet zo veel, dit kwam doordat ik perongeluk maar een van de twee tassen had meegenomen. Maar dit mocht de pret niet drukken.
 |
| Gesorteerd op afstand van herkomst. Links is ver (Chili) rechts is dichtbij (Nederland) |
Na dat ik een uurtje met mijn zooi had mogen spelen moesten we weer naar de collegezaal om daar ons collectieve afval op een grote berg te gooien. Ik was er best vroeg bij dus ging maar op een stoel zitten en keek ik hoe de berg met de minuut groter werd.
 |
| Dit was eigenlijk nog niet eens de helft van van de uiteindelijke omvang. |
Het was een ware Trash-Rave.
Al snel bleek dat het groepje waar ik zat niet de enige waren die zich focuste op het transparante plastic.
Dus voegde iedereen met het zelfde idee zich samen en werden we een groep van 12.
Omdat we met zo velen waren konden we een flink bouwwerk afleveren.
Na een uurtje tapen, lijmen en passen stond de palmboom van transparantplastic ruim 2 meter hoog.
donderdag 14 oktober 2010
Culturele woensdag 13 october 2010
Deze CW begon niet zo lekker voor mij, ik was een half uur te laat omdat ik (blijkbaar) niet heb opgelet de vorige keer. Ik kwam om 10 uur bij de college zaal aan en daar kwam ik er achter dat we weer in het groepje van de eerste CW een opdracht moesten doen.
Dus ik ging maar eens op zoek naar Milan en Linde. Die waren er alleen nog niet dus heb ik me maar bij een ander groepje gevoegd. Vandaag zat ik bij Tom, Laura en Floriek.
De opdracht was het volgende: Je krijgt een woord, beeld dit woord uit door middel van een actie, een object of een installatie. Probeer het eerst uit op de BKV en doe het daarna in de oude stad of in de Leidsch rijn. Leg dat dan vast met een fotoreeks en/of een filmpje en presenteer dit aan het einde van de middag. "Let the city be your canvas".
Ons woord was: Extensie.
Dus ik ging maar eens op zoek naar Milan en Linde. Die waren er alleen nog niet dus heb ik me maar bij een ander groepje gevoegd. Vandaag zat ik bij Tom, Laura en Floriek.
De opdracht was het volgende: Je krijgt een woord, beeld dit woord uit door middel van een actie, een object of een installatie. Probeer het eerst uit op de BKV en doe het daarna in de oude stad of in de Leidsch rijn. Leg dat dan vast met een fotoreeks en/of een filmpje en presenteer dit aan het einde van de middag. "Let the city be your canvas".
Ons woord was: Extensie.
Na een brainstormsessie van een half uurtje besloten we een fotoserie van extensies te maken. Als we iets tegen zouden komen waar we een extensie aan toe konden voegen deden we dat.
Al lopend door de school kwamen we er achter dat iegelijk alles wel een extensie van iets is. Bijv: de klep van mijn pet is een extensie van mijn wenkbrouw. We kwamen een ladenkast tegen die weer een extensie van de opbergruimte vormt.
Na onze wandeling door het gebouw kwamen we op de eersteverdieping een los staande ladder tegen. Deze ladder stond heel erg dicht bij het trappenhuis. Dus leek het ons een goed idee om de ladder als extensie van de trap te gaan gebruiken. Samen met Tom heb ik de ladder naar boven ge tilt en hem daar zo geplaatst dat de ladder een extensie van de trap zou vormen.
 |
| Dit vonden we het sterkste beeld. |
Het was nu een uur of elf en met de foto van de trap in ons achterhoofd zijn we naar de binnenstad gereisd om daar foto's te maken en zelf een extensie toe te voegen.
Dit bleek alleen een stuk moeilijker dan we hadden gedacht. Omdat in feite alles we een extensie van iets is hebben we heel veel foto's genomen. Meestal waren het gebouwen met speciale aanbouw of na derhand toegevoegde luivels enz. Wat ons erg opviel was dat er op de woensdag ochtend extreem veel karton en hout op straat te vinden was. Dit was dus erg gunstig voor ons want daar konden we wat mee.
Wat voor ons de meest voor de handliggende extensie was is het afdakje. In Nederland kan je eigenlijk nooit genoeg afdakjes hebben. Dus maakte we er eentje.
Dit was dan onze extensie, we vonden hem zelf nog een beetje tegenvallen dus gingen we onze creativiteit maar uitten op een oude waterpomp. Wat wel een leuk effect gaf.
 |
| art |
 |
| Bassie & Jurriaan. |
zondag 10 oktober 2010
Culturele woensdag 6 october 2010
Het was vandaag de eerste culturele woensdag dat we zelf onze tijd konden indelen. Het was de bedoeling om op eigengelegenheid naar Amsterdam te gaan en daar drie musea te bezoeken.
Rond een uur of elf kwam ik aan bij de nieuwe kerk op de dam. Ik had niet verwacht een grote stellage in de kerk aan te treffen. Het bouwwerk in de kerk was ongeveer zo groot als het zijschip van de kerk.
De stellage was zeer indrukwekkend te noemen.
vijf meter hoog en vele meters staal.
Het mooie van deze hele constructie was natuurlijk hoe je de kerk ervaart met een ooghoogte van 5,70m. De decoratie je normaal niet zo goed kan zien omdat het veel te hoog zit. Het was erg mooi om de preekstoel van boven te kunnen aanschouwen.
Rond een uur of elf kwam ik aan bij de nieuwe kerk op de dam. Ik had niet verwacht een grote stellage in de kerk aan te treffen. Het bouwwerk in de kerk was ongeveer zo groot als het zijschip van de kerk.
vijf meter hoog en vele meters staal.
Het mooie van deze hele constructie was natuurlijk hoe je de kerk ervaart met een ooghoogte van 5,70m. De decoratie je normaal niet zo goed kan zien omdat het veel te hoog zit. Het was erg mooi om de preekstoel van boven te kunnen aanschouwen.
De details op de preekstoel zijn echt fantastisch, jammer alleen dat in de normale situatie niemand dit kan zien.
Eenmaal weer beneden ervaar je de kerk als of die veel groter is geworden. Het dak van de kerk lijkt op eens veel hoger. Als een object/stellage van dit formaat zich binnen in een gebouw bevind dan besef je eigenlijk pas de werkelijke schaal van de kerk.
De volgende halte was de Beeldhal in Amsterdam Noord.
Aangekomen bij de beeldhal ben ik naar binnen gegaan en ben daar door de tentoonstelling gelopen.
De werken die tentoon stonden waren zeer divers, de meeste objecten waren bouwwerken van verschillende bestaande producten.
Dit was een uitzicht vanaf de uitkijktoren in de hal. Je ziet veel voorwerpen die je in het dagelijks leven tegen komt alleen dan vergroot of verkleind. Ik denk zelf dat het concept van de tentoonstelling de on natuurlijkheid van je gefabriceerde leven is. Dit voor idee kreeg ik omdat er veel gebruikvoorwerpen in voor kwamen die men vaak gebruikt.
Als laatste ben ik naar het stedelijk museum gegaan en heb daar veel verschillende werken gezien die meer van tijdelijke aard waren dan de gebruikelijke kunst in de vaste vorm(schilderijen, Beelden).
Er waren veel videokunstenaars in de expositie opgenomen. Jammergenoeg heb ik in het museum niet de kans gehad een foto te maken. De bewaakenig was tamelijk streng betreffende het nemen van foto's.
De nieuwe ingang heb ik nog niet echt goed kunnen bekijken maar van wat ik er van gezien heb past het wel goed bij de parkeergarage/alberthein op het Leidseplein. De nieuwe ingang kan misschien meer bezoekers trekken omdat het nu vanaf het plein berijkbaar is.
En dat was het voor deze woensdag.
woensdag 22 september 2010
Culturele woensdag 22 september 2010
Het is al weer de derde CW van het eerste jaar. Dit maal zijn we op excursie geweest naar rotterdam waar we veel verschillende dingen hebben ondernomen. Na de aankomst op het station zijn we gelijk gaan wandelen langs de westersingel in de richting van het Boijmans van Beuningen museum.
Boijmans van Beuningen was een intressant museum dat veel verschillende takken van in zijn collectie had.
Er waren verschillende stellages te vinden maar ook schilderijen van een breed scala aan disciplines.
Van Gohg tot Vermeer en van Piccaso tot Dali, het was er allemaal te zien.
Na het museumbezoek vervolgde onze route naar de Willemskade. Op de Willemskade namen we het pondje naar de onderzeebootloodswaar we nog een tentoonstelling bezochten. Het atelier van Lieshout was een bijzondere tentoonstelling die eigenlijk alles aankaartte wat er niet klopt aan de westersesamenleving.
Vooral de verdeling van het voedsel was een speerpunt van de tentoonstelling.
Samengevat: kritiek op onze westerse gewoontes met een hoog Josef Mengele gehalte.
Nadat we de onderzeebootloods hadden bezocht namen we het pondje weer terug naar de Willemskade.
Vanaf dat punt ben ik met een groepje medestudenten de stad in gegaan. Het groepje waar ik me in bevond voelde er jammergenoeg niet zo veel voor om nog naar scraps te gaan. Ik zag het zelf ook niet zo zitten om in mijn eentje daar alsnog heen te gaan dus is het er niet meer van gekomen.
Het was weer een intensieve dag met veel nieuwe impulsen en indrukken. Het was voor mij al heel gaaf om in Rotterdam te zijn aangezien ik daar nog nooit was geweest.
Boijmans van Beuningen was een intressant museum dat veel verschillende takken van in zijn collectie had.
Er waren verschillende stellages te vinden maar ook schilderijen van een breed scala aan disciplines.
Van Gohg tot Vermeer en van Piccaso tot Dali, het was er allemaal te zien.
 |
| Zo heb ik mijn jas nog nooit opgehangen. |
Na het museumbezoek vervolgde onze route naar de Willemskade. Op de Willemskade namen we het pondje naar de onderzeebootloodswaar we nog een tentoonstelling bezochten. Het atelier van Lieshout was een bijzondere tentoonstelling die eigenlijk alles aankaartte wat er niet klopt aan de westersesamenleving.
Vooral de verdeling van het voedsel was een speerpunt van de tentoonstelling.
Samengevat: kritiek op onze westerse gewoontes met een hoog Josef Mengele gehalte.
 |
Nadat we de onderzeebootloods hadden bezocht namen we het pondje weer terug naar de Willemskade.
Vanaf dat punt ben ik met een groepje medestudenten de stad in gegaan. Het groepje waar ik me in bevond voelde er jammergenoeg niet zo veel voor om nog naar scraps te gaan. Ik zag het zelf ook niet zo zitten om in mijn eentje daar alsnog heen te gaan dus is het er niet meer van gekomen.
Het was weer een intensieve dag met veel nieuwe impulsen en indrukken. Het was voor mij al heel gaaf om in Rotterdam te zijn aangezien ik daar nog nooit was geweest.
woensdag 15 september 2010
Culturele woensdag 15 september 2010
Dit is de tweede culturele woensdag hier op school en ook vandaag hebben we weer een interesant onderwerp gekregen. Het was vandaag de bedoeling dat we een kinetischelijn door het hele bkv-gebouw gingen maken. Iedere student kreeg een stuk gang, trap of buitenruimte van gemiddeld 5 meter toe gewezen.
De grootte verschilde behoorlijk per persoon. Buiten namen sommige constructies wel 10 of 15 meter in beslag en binnen (zoals mijn stukje dat hoogstens 3 meter besloeg) was dat vaak minder.
Mijn plek in de kinetischeketting was tamelijk aan het begin. De kettingreactie begon in de centrale hal voor de ingang en ging gelijk omhoog naar de tweede verdieping via het hoofdtrappenhuis. Mijn plek was op de eerste etage in het trappenhuis.
De opzet van mijn mijn lijn was eigenlijk behoorlijk simpel. De dag daarvoor had ik het idee
om iets te gaan doen met de ventilator die ik op mijn kamer heb staan. Eerst dacht ik er aan om iets te gaan doen met een autootje waar ik een zeil op zou gaan maken of een carrousel in beweging te zetten met zeiltjes.
Na een beetje te hebben gedacht over dat concept vond ik het eigenlijk toch een beetje saai.
In eens moest ik aan een "airdancer" denken, dat vond ik wel leuk. Dus pakte ik een rol tape plus vuilniszak en ging het proberen op de zolder. Na een poosje spelen vond ik het nog steeds een leuk idee dus nam ik attributen mee naar de CW.
Het was mijn bedoeling om op de trap het zelfde soort mannetje te gaan maken maar dat lukte niet zoals ik het gehoopt had. Blijkbaar overschatte ik de kracht van mijn ventilator behoorlijk. Een beetje teleurgesteld in mijn ventilator besloot ik er dan maar een arm van te gaan maken. Dit werkte prima, hij deed precies wat hij moest doen namelijk een paar dvds omgooien en de reactie voortzetten.
Ik vond het weer een geslaagde woensdag en ik heb zin om volgende week naar Rotterdam te gaan
De grootte verschilde behoorlijk per persoon. Buiten namen sommige constructies wel 10 of 15 meter in beslag en binnen (zoals mijn stukje dat hoogstens 3 meter besloeg) was dat vaak minder.
Mijn plek in de kinetischeketting was tamelijk aan het begin. De kettingreactie begon in de centrale hal voor de ingang en ging gelijk omhoog naar de tweede verdieping via het hoofdtrappenhuis. Mijn plek was op de eerste etage in het trappenhuis.
De opzet van mijn mijn lijn was eigenlijk behoorlijk simpel. De dag daarvoor had ik het idee
om iets te gaan doen met de ventilator die ik op mijn kamer heb staan. Eerst dacht ik er aan om iets te gaan doen met een autootje waar ik een zeil op zou gaan maken of een carrousel in beweging te zetten met zeiltjes.
Na een beetje te hebben gedacht over dat concept vond ik het eigenlijk toch een beetje saai.
In eens moest ik aan een "airdancer" denken, dat vond ik wel leuk. Dus pakte ik een rol tape plus vuilniszak en ging het proberen op de zolder. Na een poosje spelen vond ik het nog steeds een leuk idee dus nam ik attributen mee naar de CW.
Ik vond het weer een geslaagde woensdag en ik heb zin om volgende week naar Rotterdam te gaan
 |
| matties 4 life |
donderdag 9 september 2010
culturele woensdag, 8 sept 2010
Het is vandaag een speciale dag. De eerste "culturele woensdag" van mijn school carrière op de bkv zit er op. Vandaag was een leerzame dag, ik heb een nieuw groepje waar ik de komende 5 woensdagen mee zal doorbrengen. Mijn groepje bestaat uit nog twee andere studenten: Milan, een mede eerste jaars uit 1a als ik me niet vergis en Linde (of was het nou Linda) een 2e jaars.
Onze opdracht was: maak een barrière met als doel mensen te sturen.
Na een korte maar krachtige brainstorm sessie besloten we maar richting het locale wijkcentrumpje te lopen en materialen voor onze barrière in te slaan. Uiteindelijk kwamen we terug met 30 meter inpakfolie en 30 meter aluminiumfolie. De volgende stap was het uitzoeken van een geschikte locatie voor dit korte project. We waren door medestudenten al gewaarschuwd voor de technische dienst die niet al te blij met ons zou zijn i.v.m de brandveiligheid. Met deze gedachten in ons achterhoofd kwamen we uiteindelijk bij het trappenhuis aan de zuidkant van het gebouw. In het trappenhuis concentreerde we ons op de trappen tussen de eerste en tweede verdieping.
Ons eerste idee was om een aantal diagonale lijnen te spannen om de passanten er overheen of onderdoor te laten gaan. Het viel ons behoorlijk tegen dat de meeste liever om liepen dan er doorheen te lopen. Er werd ons op een gegeven moment zelfs gevraagd of je er überhaupt door mocht
Ons tweede idee maakte meer gebruik van de horizontale ruimte. om dit te berijken hebben we de trapleuning ingepakt met aluminiumfoli zodat men hem niet meer zou pakken. Wat we ook hebben gedaan was een pad over de trap creeren door een aantal treden af te plakken. Tenslotte hebben we de ruimte tussen de trappen gehalveerd door er inpakfolie met aluminiumfolie te hangen.
Onze opdracht was: maak een barrière met als doel mensen te sturen.
Na een korte maar krachtige brainstorm sessie besloten we maar richting het locale wijkcentrumpje te lopen en materialen voor onze barrière in te slaan. Uiteindelijk kwamen we terug met 30 meter inpakfolie en 30 meter aluminiumfolie. De volgende stap was het uitzoeken van een geschikte locatie voor dit korte project. We waren door medestudenten al gewaarschuwd voor de technische dienst die niet al te blij met ons zou zijn i.v.m de brandveiligheid. Met deze gedachten in ons achterhoofd kwamen we uiteindelijk bij het trappenhuis aan de zuidkant van het gebouw. In het trappenhuis concentreerde we ons op de trappen tussen de eerste en tweede verdieping.
Ons eerste idee was om een aantal diagonale lijnen te spannen om de passanten er overheen of onderdoor te laten gaan. Het viel ons behoorlijk tegen dat de meeste liever om liepen dan er doorheen te lopen. Er werd ons op een gegeven moment zelfs gevraagd of je er überhaupt door mocht
 |
| zo intimiderend was het niet |
Het grappige met deze versie is dat het er voor mij veel moeilijker uitzag. Blijkbaar als je nergens overheen hoeft te stappen of onderdoor moet gaan vinden mensen het al snel goed. Horizontale ruimte is voor veel mensen blijkbaar minder belangrijk dan verticale ruimte.
Abonneren op:
Posts (Atom)